Uit onderzoek, uitgevoerd door wetenschappers van de Radboud Universiteit in Nijmegen, is geconstateerd dat één op de vijf bewoners van een woonvoorziening voor senioren wel eens wordt gepest door een medebewoner. In veel gevallen gebeurt dat door de medebewoners, maar ook pesterijen door het personeel komen veel voor. In woonvoorzieningen gaat het veelal om mensen die met elkaar in een huis wonen, zonder dat ze voor elkaar hebben gekozen en daar veelal verblijven tot men komt te overlijden. Verveling en allerlei psychische en fysieke mankementen kunnen zorgen voor extra frustraties en spanningen. Die kunnen in zo’n situatie snel worden botgevierd op een zondebok. De klachten variëren van iemand negeren en roddelen tot systematische persoonlijke uitsluiting bij activiteiten of gezamenlijke maaltijden. Vaak durven ouderen niet te zeggen dat ze worden gepest vanwege schaamte en omdat sommigen, die al in een sociaal isolement leven, angstig zijn om het geringe contact met medebewoners te verliezen. Daardoor trekken slachtoffers zich vaak terug op zichzelf, kunnen er gevoelens van depressiviteit ontstaan, de bloeddruk en het stressniveau stijgen en tevredenheid over het leven wordt negatief beïnvloed.

Tips

• Woonvoorzieningen kunnen een vertrouwenspersoon/ bemiddelaar aanstellen die de senioren hulp kan bieden.
• Het opstellen van een pestprotocol, waarin het herkennen en de aanpak van pesten beschreven staat.
• Een deskundigheidstraining voor personeel om de signalen van pestgedrag beter te leren herkennen. Met aandacht voor wat de gevolgen zijn voor de slachtoffers en hoe het treiteren kan worden aangepakt.
• Instellen van een bewonerscommissie pesten, die ervaringen uitwisselt en het pesten onder de aandacht brengt.
• Het organiseren van informatieavonden om het pesten onder de aandacht te brengen.
• Nieuwe bewoners een goede introductie geven.
• Het betrekken van kinderen en of partners om signalen van pesten te herkennen en aan te pakken.

Bronvermelding: Thebe extra. en pesten.nl